نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 کارشناسی ارشد، گروه مدیریت آموزشی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
2 کارشناسی، گروه مددکاری اجتماعی، دانشگاه علمی کاربردی بهزیستی اهواز، اهواز، ایران.
چکیده
هدف از انجام این پژوهش مطالعه تأثیر سرمایه نیروی انسانی بر کارآفرینی اجتماعی و تجاری بهزیستی تهران است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی-پیمایشی است و جامعه آماری آن سازمان بهزیستی استان تهران هستند. تعداد جامعه آماری مورد نظر 800 نفر می‌باشد و حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول جامعه آماری محدود کوکران 260 نفر به عنوان نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. در پژوهش حاضر برای گرد آوری داده‌های اولیه از روش میدانی استفاده شد و ابزار جمع آوری داده‌های اولیه پرسشنامه پنج گزینه‌ای لیکرت بوده و برای گرد آوری داده‌های ثانویه از روش کتابخانه‌ای استفاده شده است. اعتبار پرسشنامه از روش اعتبار محتوا و اعتبار صوری استفاده شده است و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه گردیده است که پایایی کل آن برابر با 92/0 می‌باشد. برای آزمون فرضیات تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری نرم افزار لیزرل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که سرمایه نیروی انسانی بر کارآفرینی اجتماعی و سرمایه نیروی انسانی بر کارآفرینی تجاری تاثیر مثبت و معنی داری داشته و همچنین ابعاد سرمایه نیروی انسانی بعد خصوصی و بعد عمومی بر کارآفرینی اجتماعی و کارآفرینی تجاری تأثیر مثبت و معناداری دارد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
حسین پور، د، عبداللهی، م. (1394). تاثیر سرمایه نیروی انسانی بر بروز رفتار کارآفرینانه. مطالعات مدیریت بهبود و تحول. 24(78)، 100-126.
خلیل نژاد، ش.، و یوسفی طبس، ح.، و گل محمدی، ع.، و محمدی، ن. (1398). تأثیر سرمایه فکری بر گرایش‌های کارآفرینانه و نوآورانه: باتأکید بر نقش میانجی قابلیت‌های پویا. سیاست نامه علم و فناوری، 9(3 (پیاپی 28))، 5-15.
رستگار، ع.، و اکبرزاده صفویی، م.، و حسن پورامیری، م. (1397). تبیین تاثیر سرمایه نیروی انسانی و سرمایه اجتماعی بر قصد کارآفرینانه با در نظر گرفتن نقش تعدیل گری سبک شناختی (مورد مطالعه: دانشگاه تهران). مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 10(2 (مسلسل 38))، 41-57.
صالحی، م، (1395). اثرات سرمایه نیروی انسانی بر رشد اقتصادی ایران. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عال، شماره 22 و 24، صص 59-40.
عبدی، ح.، و خسروی، ج.، و محمدزاده، پ. (1397). اثرات سرمایه‌های فیزیکی، انسانی و اجتماعی بر توسعه سطح کارآفرینی فعالان اقتصادی شهرک صنعتی شهید سلیمی تبریز: رویکرد معادلات ساختاری و لاجیت رتبه‌ای. تحقیقات مدل سازی اقتصادی، 9(33)، 189-219.
نویدفر، م. (1395). کارآفرینی اجتماعی؛ کارآفرینی تطبیقی: مقالات منتخب سمینار، پژوهشگران مرکز کارآفرینی پردیس قم دانشگاه تهران؛ انتشارات اعلام التقی؛ چاپ اول. صص 125-90.
یدالهی فارسی، ج.، و رضوی، س. (1391). نقش سرمایه اجتماعی و سرمایه نیروی انسانی در کارآفرینی جوانان در روستاهای بخش کربال. پژوهش‌های جغرافیای انسانی (پژوهش‌های جغرافیایی)، 44(79)، 103-115.
Battilana, J., Lee, M., (2019). Advancing research on hybrid organizing: insights from the study of social enterprises. Acad. Manag. Ann. 8 (1), 397–441.
Dahlberg, S., Holmberg, S., Rothstein, B., Khomenko, A., Svensson, R., (2016). The Quality of Government Basic Dataset, version Jan16. University of Gothenburg: The Quality of Government Institutehttp://www.qog.pol.gu.se http://dx.doi.org/10.18157/QoGBasJan16.
Estrin,S, Mickiewicz,T, Stephan, U. (2016). Human capital in social and commercial entrepreneurship. Journal of Business Venturing. 31,449–467.
Lee,J,Spiegel,M,. (2015).The role of human capital in economic development Evidence from aggregate cross-country data. Journal of Monetary Economics 34, 143-173.
Peterson, M.F., Arregle, J.L., Martin, X., (2019). Multilevel models in international business research. J. Int. Bus. Stud. 43 (5), 451–457.
Renko, M., 2020. Early challen ges of nascent social entrepreneurs. Enterp. Theory Pract. 37 (5), 1045–1069.
Rodolfo E. Manuelli, A S. (2019). Human Capital and the Wealth of Nations.American Economic Review, 104(9): 2736–2762.
Santos, F.M., 2020. A positive theory of social entrepreneurship. J. Bus. Ethics 111 (3), 335–351.
Stephan, U., Patterson, M., Kelly, C., Mair, J., (2016). Organizations driving positive social change: a review and an integrative framework of change processes. J. Manag. http://dx.doi.org/10.1177/0149206316633268.
Terjesen, S., Lepoutre, J., Justo, R., Bosma, N., (2020). 2009 Report on Social Entrepreneurship. (Retrieved from).
Tuli S, Gupta A,. (2020). Social Entrepreneurship in Hong Kong. International Journal of Advance Research and Development. 3(1), 120-135.
)